Ibu bapa atau penjaga boleh dihadapkan ke
mahkamah atas tuduhan mengabaikan kanak-kanak dengan cara yang mungkin
menyebabkannya mengalami kecederaan fizikal.
Pertuduhan boleh dibuat sebagai orang yang
mempunyai pemeliharaan terhadap kanak-kanak yang dikaitkan, mengabaikannya
dengan cara yang mungkin akan menyebabkan kecederaan fizikal.
Pendakwaan mengikut Seksyen 31(1) (a) Akta
Kanak-Kanak 2001 dan boleh dihukum di bawah Seksyen 31(1) akta sama yang dibaca
bersama Seksyen 34 Kanun Keseksaan yang membawa hukuman denda tidak lebih
RM50,000 atau penjara maksimum 20 tahun atau kedua-duanya jika disabitkan
kesalahan.
Mahkamah hendaklah sebagai tambahan kepada
apa-apa hukuman dinyatakan dalam subseksyen (1), memerintahkan supaya orang
yang disabitkan atas kesalahan di bawah subseksyen itu menyempurnakan suatu bon
dengan penjamin untuk berkelakuan baik.
Ia selama apa-apa tempoh dan dengan syarat yang difikirkan patut oleh mahkamah dan melaksanakan khidmat masyarakat.
Bagi menangani isu yang dilihat semakin
membarah itu, kerajaan memperkenalkan Akta Kanak-Kanak 2001 (Akta
611) dan dipinda pada 2016 yang antara lain menyaksikan Seksyen
31(1) (a) ditambah baik dengan hukuman dipertingkat kepada denda maksimum
RM50,000 atau penjara hingga 20 tahun atau kedua-duanya jika sabit kesalahan.
Peruntukan asal menetapkan denda maksimum RM20,000 atau penjara hingga 10 tahun
atau kedua-duanya.
Bagi peruntukan dalam Akta 611 ini, ia
menyatakan tidak semestinya berlaku kecederaan atau kemalangan terhadap fizikal
atau emosi kanak-kanak (mangsa), tetapi jika wujud kebarangkalian risiko yang
bakal mendatangkan kecederaan kepada kanak-kanak tersebut sudah mencukupi untuk
seseorang penjaga dikatakan berlaku cuai atau abai.
Undang-undang digubal bagi melindungi semua
pihak secara adil, justeru memang wajar dan perlu ibu bapa atau penjaga didakwa
di mahkamah sekiranya melakukan perbuatan yang digariskan dalam Akta 611.
Berdasarkan trend kes-kes yang dibawa ke
mahkamah, kebanyakan kes pengabaian dan kecuaian terhadap kanak-kanak
melibatkan kematian atau kecederaan kepada kanak-kanak tersebut. Kanak-kanak
sama sekali tidak harus ditinggalkan tanpa pengawasan walaupun di dalam
rumah.
Dalam konteks jenayah pengabaian terhadap
kanak-kanak) kepentingan awam menjadi faktor utama demi mengekang kejadian
buruk atau tragedi seumpamanya diulangi oleh penjaga lain.
Ia selama apa-apa tempoh dan dengan syarat yang difikirkan patut oleh mahkamah dan melaksanakan khidmat masyarakat.
No comments:
Post a Comment